نقد فیلم it

نقد فیلم آن
مقدمه
به طوری کلی برای هر طرفدار سرسخت سینما، آثار اقتباسی از نوشته¬های استیون کینگ جذاب و هیجان¬انگیز به شمار می¬آیند؛ نگاه کوتاهی به فیلم¬هایی نظیر مسیر سبز با هنرنمایی تام هنکس یا درخشش شاهکار سینمایی استنلی کوبریک، برایمان کفایت می¬کند تا بدانیم زمانی¬که اقتباس از نوشته¬های این نویسنده نابغه مطرح است دقیقا با چه فیلمی سر وکار داریم. در این میان البته فیلم¬هایی نیز همانند برج تاریک پیدا می¬شوند که در وفاداری به فضای داستان و خلق اثر اقتباسی قوی از آثار کینگ ناتوان می¬مانند؛ اما به هر حال نام استیون کینگ پشت هر فیلمی، دیدن آن را بر هر طرفدار سینمای گمانه زن واجب می¬کند. حالا با اکران فیلم آن، در ادامه این متن در تلاش هستیم تا میزان موفقیت این فیلم را از تمامی زوایا بررسی کنیم؛ پس با ما همراه باشید.

اطلاعات فیلم
فیلم آن، فیلمی در ژانر ترسناک و به  کارگردانی اندرس موچیتی است. فیلمنامه این فیلم توسط کری فوکونوگا بر اساس رمانی به همین نام نوشته استیون کینگ به رشته تحریر درآمده است. فیلمبرداری فیلم از تاریخ ۲۷ ژوئن ۲۰۱۶ در شهر تورنتو کانادا آغاز شد و در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۶ در اوشاوا به پایان رسید. استودیو نیو لاین سینما که آن را با کارنامه درخشانش در خلق آثار فانتزی زیبایی همانند ارباب حلقه¬ها و هابیت به یاد داریم کار ساخت و تهیه کنندگی فیلم را برعهده داشته و کمپانی  برادران وارنر نیز مسئول اکران و پخش فیلم بوده‌ است.

نقد فیلم:
فیلم آن، فیلم عجیبی است و سرشار از فراز و فرودهایی می¬باشد که مخاطب را گیج می¬سازنند. برای مثال گاهی همانند یک فیلم ترسناک اسلشر مخاطب را جلوی صفحه نمایشگر میخکوب می¬سازد و گاهی نیز همانند آثار نوجوانانه خسته کننده می¬شود. به طوریکه در آخر مخاطب نمی¬تواند بفهمد که دقیقا با چگونه فیلمی سر و کار دارد. این فیلم با یک شروع پر کشش و جذاب، نوید یک اثر اقتباسی قدرتمند را می¬دهد اما در ادامه با سیر یک روند افولی که ناشی از فیلمنامه نه چندان جالب است در نهایت مخاطب را نسبتا ناامید می¬کند.
به طور کلی یک ویژگی بارز داستانهای استیفین کینگ ان است که وی، با صبر و حوصله¬ای که در پرداختن به شخصیتها به خرج میدهد، تلاش میکند که با گذشت زمان، ترس را به شکلی تدریجی در عمق وجود مخاطبانش جاودانه کند به طوری¬که هرگز برای ترساندن مخاطبانش دست به دامان ترسهای لحظه¬ای نمیشود، اما با گذشت زمان چنان هنرمندانه به زوایای هراسناک مسائل می¬پردازد و آنها را برجسته میکند که امنیت ذهنی مخاطب از بین میرود: به طوریکه حتی از خواندن ادامه داستان نیز باز می¬ماند.
اما متاسفانه چیزی که ما در فیلم با آن روبرو هستیم، داستان پراکنده¬ای است که تنها از یک سری تکنیک¬های کلیشه¬ای و قدیمی برای ایجاد ترس در مخاطبانش استفاده می¬کند. مخصوصا سکانس رفتن به خانه پنی وایز، بیشتر از آنکه حال و هوای یک نوشته استیفن کینگی را داشته باشد، بیشتر شبیه به اتفاقات ترسناکی است که در یک خانه جن زده به وقوع می¬پیوند.
تیتراژ ابتدایی فیلم، شیشه بخار گرفته خودرویی را نشان می¬دهد که تصویر کودکانه¬ای بر روی آن کشیده می¬شود، اما در ادامه با بارش باران، این تصویر شسته می¬شود و از بین می¬رود. این سکانس که با موسیقی ترسناکی همراه است در واقع بر محور اصلی داستان فیلم که از بین رفتن تمامی کودکان شهر دری و آرزوهایشان توسط هیولایی به نام پنی وایز است تاکید می¬کند. اما با این حال یکی از نقاط ضعف این فیلم همین پنی وایز است؛ با اینکه این شخصیت با گریم عالی که بر رویش انجام شده و همچنین بازی عالی بیل اسکارشگورد کاملا ترسناک و باورپذیر به نظر می¬رسد، اما ماهیت وجودی¬اش برای مخاطب کاملا مبهم است؛ مواردی مانند این که او چیست، از کجا می¬آید و چرا دارای چنین ذات خبیثی است، در فیلم بیان نمی¬شود و به ابهام مخاطب می¬افزاید.

نقطه ضعف دیگر این فیلم پرداخت نادرست فیلمنامه به شیمی و روابط بین اعضاء گروه بازنده¬ها است. به طوریکه  فیلم در این قسمت، از اثار مشابه موفقی مانند سریال چیزهای عجب و غریب و یا قسمت¬های ابتدایی هری پاتر بسیار ضعیف¬تر عمل می¬کند.
با این حال فیلم نکات قوت فراوانی نیز دارد؛ بازی بازیگران نوجوان با وجود ضعف¬های فراوان فیلمنامه خوب و قابل قبول است. به ویژه بازی جیدن لیبرهر که توانسته است به خوبی نقش نوجوانی را که درگیر مسائل عاطفی از دست دادن برادرش است و دچار لکنت زبان نیز هست را ایفا کند.
در آخر باید گفت که فیلم آن، با جلوه¬های ویژه¬ی خوب و متقاعد کننده¬ مسلنا ارزش دیدن را دارد. اما در نظر داشته باشید که ترس ناشی از این فیلم همانند فضای نوشته کینگ جذاب نیست و پایداری عمیقی ندارد اما با این حال توانسته است با ایجاد یک فضای تعلیقی برای لحظاتی هم که شده چشمان شما را از ترس گشاد کند و شما را مقابل نمایشگر میخکوب سازد.

نقد از سید صادق کاشفی