دنیایی از جنس خیال

دنیایی از جنس خیال

مقدمه

قطعا برای شما هم پیش آمده است که در بعضی از روزها، چشمانتان را ببندید و خودتان را در اندیشه­ای غرق کنید؛ در فکری که با واقعیت تفاوت­های فراوانی داشته باشد و در آن هیچ چیز با محاسبات دنیای مادی ما جور در نیاید: مثلا در آن خیال  اسب­ها پرواز کنند و گاوها حرف بزنند و موشها دانشمند باشند. دنیای عمیقی که نتوانید برایش انتهایی را تصور کنید و تا به ابد بتواند شما را درون خودش غرق کند... اگر حالا شما هم مثل من فکر می­کنید که این افکار فوق العاده هستند، باید به شما بگویم که خوش آمدید، اینجا دنیای فانتزی است....

فانتزی اصلا به چه معنا است؟

فانتزی در لغت به معنای خیال و متصور شدن چیزی است که وجود ندارد. از دیدگاه تخصصی­تر نیز فانتزی شاخه­ای از هنر است که از مسائل غیر عادی مانند افسانه­ها، اساطیر و جادو به عنوان طرح اصلی داستان استفاده می­کند و با این کار فضای منحصر به فردی را برای داستان ایجاد می­کند که البته با ادبیات وحشت، علمی_ تخیلی و گوتیک[1]تفاوت دارد. البته به دلیل نقاط مشترک و شباهت­های فراوانی که که این سبک­ها با هم دارند معمولا آنها را در گروهی با نام ادبیات گمانه زن نیز قرار می­دهند.

 چرا فانتزی میخوانیم؟

در تمامی طول تاریخ معمولا از داستان­های فانتزی به عنوان راه گریزی یاد می­شود که ما را از تلخی­ها و حقایق  زندگی روزمره جدا می­کند و به شیرینی خیال پیوند می­زند. برای مثال از دوران قرون وسطی داستان­ها و افسانه های متعددی به جای مانده است که ارزش فانتزی را در آن دوران نشان می­دهد و یا در کشور خودمان ایران، داستان­های هزار و یک­شب به عنوان یکی از برجسته­ترین نمادهای فانتزی شرقی همیشه جایگاه ثابتی در نقل قول­های مادربزرگان در شب چله داشته است.

در دنیای نوین امروز، جایگاه فانتزی به مراتب می­تواند حائز اهمیت بیشتری باشد. زیرا حجم گسترده­ی اطلاعات، تبلیغات و آلودگی­هایی­ که تمدن­های امروزی برای عموم مردم به همراه دارند نسبت به گذشته بسیار افزایش پیدا کرده است و سبب شده تا مردم بیشتر به سمت رهایی از این معرکه سوق پیدا کنند و به فانتزی هم بیش تر از گذشته به عنوان یک راه نجات نگاه کنند.

امروزه فانتزی به پناهگاهی بدل شده است که در آن چیزی از تلخی­های زندگی حقیقی راه پیدا نمی­کند و می­تواند حتی برای لحظاتی هم که شده ما را از دغدغه­هایی که زندگی حقیقی برایمان به ارمغان می­آورد رها کند و در بسیاری از موارد هم به ما در حل کردن مشکلات زندگی واقعی مان کمک کند.

پ.ن: این مقاله از بنده در هفته نامه دوچرخه نیز با اندکی تغییر به چاپ رسیده است گه میتوانید آن را در پستهای بعدی بخوانید.